We kregen deze week bij Hera weer van verschillende kanten vragen van leidinggevenden die ons aan het denken hebben gezet over wat ‘normaal’ is binnen organisaties. Zo was er iemand die met de handen in het haar zat: de bedrijfsarts had tegen haar medewerker gezegd dat ze weer naar het werk kon gaan om rustig op te bouwen en contact te hebben met de werkvloer. De reactie van de medewerker in kwestie was: “Contact houden kost me teveel energie, ik weet nu al dat verder opbouwen volgende week niet gaat lukken, en ik lees eigenlijk liever een boek dan dat ik werk”.
Gedrag
Haar leidinggevende stond met de mond vol tanden en met de handen in het haar. Wat nu? Want ze baalde stevig van deze reactie. Maar als leidinggevende heb je toch niets te zeggen over de klachten die deze dame heeft. En in dat laatste heeft ze helemaal gelijk. Waar zij wel iets over te zeggen heeft, is het gedrag van deze medewerker richting de leidinggevende en het team.
Het is goed om je op het werk te blijven beseffen dat je bij de start van de samenwerking een deal met elkaar gesloten hebt: De werkgever levert salaris, en de werknemer levert in ruil hiervoor werk. Dat is de oorspronkelijke deal. En als onverhoopt de medewerker zich niet aan zijn of haar kant van de deal kan houden, vanwege ziekte, privé-omstandigheden of welke oorzaak dan ook, dan betekent dit dat hij of zij zich op dat moment niet aan de deal houdt. Dat kan gebeuren. We hebben nu eenmaal niet overal invloed op.
Deal or no deal?
Wat je dan wel mag verwachten van een medewerker is dat hij laat zien dat deze zijn uiterste best doet om zich weer aan zijn kant van de deal te houden. Want hoe je het ook wendt of keert, die deal wordt op dat moment niet nageleefd. En stel je voor dat je als werkgever eens een maand geen salaris zou betalen. Dan is het hek van de dam. Waarom wordt het dan andersom soms zo normaal gevonden?
Het laten zien dat je gemotiveerd bent om je aan jouw kant van de deal te houden, dus om zo snel mogelijk weer enige vorm van werk te leveren in ruil voor salaris, is nou precies wat de medewerker in dit voorbeeld niet doet. Zeggen dat je liever een boek leest dan werken is daar een mooi en concreet voorbeeld van. En daar mag je als leidinggevende best iets van vinden. Je mag het niet normaal vinden en dat ook benoemen. Want een deal is een deal!
Recente reacties